Ουγγρικό GP 6/8/06 Επιτέλους Θέαμα

Επιτέλους μετά από πολύ καιρό απόλαυσα έναν αγώνα Φόρμουλα 1. Ο αγώνας της Ουγγαρίας μου άρεσε τόσο πολύ, πού παραλίγο να χάσω το πλοίο που θα με πήγαινε από την Σχοινούσα στην Αμοργό για να συνεχίσω τις διακοπές μου. Χρειάστηκε φυσικά η βοήθεια του καιρού στην Βουδαπέστη ο οποίος με τις ανέλπιστα χαμηλές θερμοκρασίες και την βροχή ανέτρεψε όλα τα προγνωστικά, χωρίς να παραβλέπουμε φυσικά και τις ατυχίες των πρωτοπορών που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν. Αυτό που έγινε ξεκάθαρό πάντως σε αυτό το GP είναι ο πρωταγωνιστικός ρόλος που παίζουν τα ελαστικά στους αγώνες αυτοκινήτου. Νομίζω ότι όλοι θα συμφωνήσουμε ότι αντί να παρακολουθήσουμε μια αναμέτρηση του Αλόνσο με τον Σουμάχερ, ή έστω της Ferrari με την Renault, είδαμε τις δύο εταιρείες ελαστικών να καθορίζουν την έκβαση του αγώνα. Είδαμε ότι τα λάστιχα της «Μιχαλιώς» λειτουργούσαν καλύτερα από εκείνα της «Γεφυρόπετρας» στο βρεγμένο-επιτρέποντας στον Alonso να ταπεινώσει τον Shumi με μια προσπέραση από την εξωτερική- ενώ τα Ιαπωνικά ελαστικά στο στεγνό ήταν απλά άπαιχτα. Οι εγκαταλείψεις των δύο πρωτοπορών του πρωταθλήματος μπορεί να μην άλλαξε την κατάσταση στην κορυφή, αλλά μας έδειξε με ένα ξεκάθαρο τρόπο τις οριακές ρυθμίσεις και τις ανοχές των αναρτήσεων των μονοθεσιών. Καθώς η πίστα στέγνωνε οι κορυφαίοι οδηγοί ξεπεράσανε εύκολα τα όρια αντοχής των ρυθμισμένων για βροχή αναρτήσεων και αυτές… με την σειρά τους παρέδωσαν το πνεύμα τους. Το αποτέλεσμα ωφελεί τον Ισπανό οδηγό, αφού το έργο του Γερμανού θα είναι τώρα πιο δύσκολο εξαιτίας του μικρότερου αριθμού αγώνων που απομένουν για να καλύψει την διάφορα, αλλά και εμάς τους θεατές, αφού είμαι σίγουρη ότι ο «παλιός» που δεν το βάζει κάτω θα μας χαρίσει όμορφες στιγμές στους αγώνες που απομένουν.

Ισμήνη Φαμπίατου